Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΕΡΓΟΣ - Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΣΤΕΓΟΣ

Ο αόρατος αλλά τόσο ορατός! Ο διπλανός μας άνεργος, ο διπλανός μας άστεγος! Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν να ελπίζουν στο μέλλον πολλαπλασιάζεται δραματικά. Είναι οι νεόπτωχοι, οι κλοσάρ της Ελλάδας. Άνθρωποι που βρέθηκαν στο δρόμο όχι από άποψη, ούτε από ψυχικά προβλήματα ή παραβατική συμπεριφορά αλλά από τη σύγχρονη μάστιγα της ανεργίας! Η οικονομική κρίση οδήγησε στο δρόμο χιλιάδες ανθρώπους. Μια θέση την οποία πριν από λίγα χρόνια ούτε και οι ίδιοι δεν πίστευαν ότι θα βρεθούν. Κυκλοφορούν ανάμεσα μας, τους βλέπουμε και όμως είναι αόρατοι στη σκέψη μας. Η μελλοντική εικόνα της κοινωνίας μας που δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι μπορεί να αντικρύσουμε. Εστιάζουμε εκ των υστέρων την προσοχή μας στα κοινωνικά προβλήματα, τα υποθάλπουμε και τα αναπαράγουμε στο χρόνο. Η  υπάρχουσα κατάσταση δεν είναι δημιουργία μιας ημέρας. Αυτοί οι άνθρωποι δε βρέθηκαν ξαφνικά στο δρόμο. Πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί  μηχανισμοί τους εξοβέλισαν σταδιακά από το σύστημα. Αναλογιζόμαστε  ότι αυτοί φταίνε, ότι δε διαχειρίστηκαν σωστά τους οικονομικούς τους πόρους. Τους θεωρούμε ως υπεύθυνους για τη θλιβερή κατάσταση που βιώνουν.  Ας πρόσεχαν. Ναι ας πρόσεχαν! Τι ακριβώς να προσέξουν όμως; Την τερατώδη φορολογία που είναι η ίδια με εκείνη των Τουρκοκρατούμενων χρόνων και όχι μόνο κατ' όνομα; φόροι, χαράτσια… φόροι επί φόρων… οι οφειλές τεράστιες και τελειωμό δεν έχουν.
Τώρα διαπιστώθηκε ότι μολύνουμε και το περιβάλλον από τη δημιουργία υπερβολικής αιθάλης στην ατμόσφαιρα. Θα πληρώσουμε φόρους και για τα κυβικά αέρα που μολύνουμε. Σε λίγο θα πληρώνουμε φόρο και για τα κυβικά αέρα που αναπνέουμε και προσεχώς θα φορολογείται και η ίδια η ζωή! Αν ζούμε πάνω από ένα όριο ηλικίας θα θεωρείται ότι τα επιπλέον χρόνια της ύπαρξης μας  επιβαρύνουν το κράτος οπότε με φόρο πάλι πρέπει να πληρώσουμε την επιπλέον παραμονή μας σε αυτό τον κόσμο. Δεν τα παρουσιάζω τραγικά. Έτσι είναι. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις για να καταλάβουμε πόσο αλληλένδετα είναι όλα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δημιουργούμε πλέον κοινωνικά προβλήματα αντί να τα λύνουμε. Γιατί να υπάρχουν τόσοι δυστυχείς λοιπόν τη στιγμή που ζούμε σε κοινωνία αφθονίας; Κτίρια εγκαταλελειμμένα έχουμε στην Ελλάδα και επιπλέον δημιουργούνται και άλλα. Δαπανώνται τεράστια ποσά για κτιριακά μεγαθήρια για κάποιον σκοπό και μετά μένουν αναξιοποίητα. Δεν υπάρχει σωστός προγραμματισμός. Δεν υπάρχει σύνδεση των αναγκών με τη δημιουργία αγαθών, υπηρεσιών και λοιπά. Δημιουργούνται θέσεις εργασίας απλά και μόνο για να υπάρχουν, για να βολευτούν κάποια άτομα, για να θωρήσουμε ότι λύσαμε το μέγιστο πρόβλημα. Εργάζονται κάποια άτομα για λίγο καιρό και μετά πάλι στο χάος, στη μιζέρια της ανεργίας. Ανεργία και υπέρμετρη φορολόγηση που θα οδηγήσουν; σίγουρα θα δημιουργήσουν αστέγους, ανθρώπους που τρέχουν στα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό, που μένουν στο δρόμο, που ζουν ακόμα και σε σπηλιές στο λόφο του Φιλοπάππου στην Αθήνα ή βρίσκουν καταφύγιο στο Άγιο Όρος.
Πότε επιτέλους θα γίνει μια αντικειμενική αξιολόγηση της πραγματικότητας; Οι άνθρωποι πλέον μοιάζουν σαν εκείνους τους εγκληματίες που πρώτα κάνουν το έγκλημα παθιασμένα και μετά θρηνούν το θύμα τους! Κλαίνε και του ζητάνε να αναστηθεί.
Δυστυχώς είναι αργά για δάκρυα.
Αυτοί οι αόρατοι  για εμάς πολλές φορές άστεγοι ίσως και να καθρεφτίζουν το αυριανό εγώ μας. Η ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ στην Αθήνα στην πλατεία Κλαυθμώνος διοργανώνει κάθε χρόνο  μια νύχτα με τους αστέγους  όχι απλά και μόνο για να τους συμπαρασταθούμε ψυχολογικά, αλλά για να μπούμε στο πετσί του ρόλου ενός άστεγου, να νιώσουμε την επικινδυνότητα, την ανασφάλεια, αλλά και για να καταλάβουμε ότι είμαστε σε απόσταση αναπνοής από τους άστεγους.
Πολλοί, ακόμη κι αυτή την ώρα που μιλάμε, είμαστε εν δυνάμει άνεργοι ή ακόμη χειρότερα άστεγοι. Δεν είναι λοιπόν λύση να στρέφουμε αλλού το βλέμμα. Κοίταξε τον φόβο σου κατάματα και αυτός θα νικηθεί.
(πληροφορίες από aixmi.gr/index.php/koinwniasos-diplanosastegos)